پادوانی: پدرو مادرم اشک می ریزند و می گویند به برزیل برگرد، خیلی زشت است که با من عکس بگیرند و کاری نکنند، به عنوان مربی به استقلال برمی گردم - وبلاگ طراحی من

به گزارش وبلاگ طراحی من، لئاندرو پادوانی، مدافع برزیلی و پیشین استقلال در گفت وگوی اختصاصی با خبرنگاران به تشریح وضعیت خودش پرداخت.

به گزارش خبرنگار ورزشی وبلاگ طراحی من، پنجم اسفند 96 تلخ ترین روز زندگی لئاندرو پادوانی مدافع برزیلی فصل گذشته استقلال بود. در دیدار هفته بیست وچهارم لیگ هفدهم، استقلال در روزی که شهر اهواز هوای بارانی را تجربه می کرد، به مصاف فولاد رفت. دیداری که با نتیجه 4 بر دو به سود آبی پوشان به خاتمه رسید. دقیقه 42 این بازی، پادوانی و آرمین سهرابیان برای زدن ضربه سر به هوا پریدند که مدافع برزیلی از ناحیه سر و گردن دچار شکستگی شد. او بلافاصله به بیمارستان منتقل شد که پزشکان متوجه خطر قطع نخاع شدند.

پادوانی مدت زیادی را در شهر اهواز گذراند و پس از چند عمل جراحی، به تهران منتقل شد تا کارهای درمانی او در پایتخت پیگری شود. با گذشت 9 ماه، پادوانی در مرکز توانبخشی فیزیوتراپی می نماید تا بتواند بار دیگر مانند همه راه برود. عصر یک روز پاییزی به مرکز توانبخشی هلال احمر رفتیم، جایی که افرادی مانند پادوانی در این مرکز سعی می نمایند تحت نظر پزشکان خود، بار دیگر توانایی راه رفتن را پیدا نمایند. پادوانی با وجود اینکه در کشور خودش نیست، با همه توانش تمرین می نماید. او با وجود اینکه دیگر نمی تواند فوتبال بازی کند، مشت هایش را گره نموده و می گوید روزی برمی شود و این بار مربی خواهد شد. پادوانی برخلاف چند ماه پیش که از مسئولان وقت استقلال گلایه های زیادی نموده بود، این بار شرایط بهتری دارد، باشگاه استقلال هزینه های درمانی را پرداخت نموده، برای او راننده اختصاصی گرفته و در منزل مسکونی مناسبی هم زندگی می نماید. بخشی از صحبت های او به همراه فیلم آن را می توانید در زیر مشاهده کنید: اقدام باشگاه استقلال برای اجاره منزل جدید و پرداخت پول به پادوانی

زندگی بعد از مصدومیتم خیلی سخت بود، اما خدا یاری می نماید که خوب شوم.

زبان فارسی خیلی سخت است و سال اول حضورم در ایران فقط بلد بودم که بگویم سلام، خداحافظ!

نمی توانم استراحت کنم و صبح و بعدازظهر فیزیوتراپی می کنم.

از تمرین و فیزیوتراپی خسته می شوم، اما می دانم اگر تمرین نکنم، خوب نمی شوم.

وقتی فوتبال بازی می کردم، مردم هر جا مرا می دیدند می گفتند دوست داریم، اما الان که مصدوم شده ام طور دیگری صحبت می نمایند و دعا می نمایند خوب شوم.

اگر تمرکز نکنم، نمی توانم سلامتی ام را برگردانم.

وقتی به هوش آمدم، خودم را در بیمارستان دیدم، چنین مصدومیتی نه من، شما هم ندیده بودید.

چند بازیکن مثل من می توانید پیدا کنید که اینطوری مصدوم شده اند؟ اگر پزشک به موقع نمی رسید شاید همه چیز تمام می شد

زندگی من فوتبال بود.

اگر استقلال پیشنهاد مربیگری تیم را بدهد، قبول می کنم. اگر خوب شوم، خیلی زود به فوتبال بازمی گردم.

مدیران قبلی استقلال می آمدند و مدعی بودند من میهمان شان هستم و رسیدگی می نمایند، اما فردای آن روز همه چیز فراموش می شد.

مدیران فعلی شرایط خوبی مثل منزل مسکونی و خودروی شخصی در اختیارم قرار دادند.

خیلی زشت بود که مدیران قبلی استقلال عکس و فیلم خودشان با من را منتشر نموده و فردای آن روز کاری نمی کردند.

مسئولان وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال هیچ کاری نکردند. مهدی تاج گفت اگر باشگاه یاریی نمی نماید، ما یاری می کنیم، اما باز هم روز بعد کاری صورت نمی گرفت.

جلوی من صحبت از یاری می کردند، اما دوباره فراموشم کردند.

دو سال در استقلال بازی کردم، هر سال بازیکنان زیادی می روند و می آیند. این مشکل است که هر سال 10 بازیکن یک تیم عوض شوند.

تیم بزرگ مثل استقلال نباید هر سال تغییرات داشته باشد و نیم فصل اول نتیجه نگیرد.

با فولاد قهرمان لیگ شدم، با علیرضا منصوریان در نفت نتایج خوبی گرفتیم و بعد به سپاهان و استقلال رفتم.

منصوریان مثل برادرم بوده و پیگیر حالم است. امیدوارم شرایط ذوب آهن با حضور او بهتر شود.

وینفرد شفر مربی بزرگ و باهوشی است.

از بازیکنان استقلال، بیشتر فرشید باقری و فرشید اسماعیلی پیش من می آیند.

پس از مصدومیتم، نتوانسته ام به کشورم برزیل بروم. پدر و مادرم خیلی گریه می نمایند و می خواهند برگردم.

هواداران استقلال ناراحت من نباشند، هر روز تمرین می کنم که برگردم، اما زمان طول خواهد کشید.

بازی با تراکتورسازی نمی دانستم چطور باید به استادیوم بروم. وقتی به استادیوم رفتم مورد استقابل تماشاگران قرار گرفتم و فردای آن روز امیدوار شدم که زود برگردم.

نه فقط هواداران استقلال، هواداران پرسپولیس و دیگر تیم ها به من امید می دادند که برگردم.

هواداران و مردم نگران وضعیت من نباشند، به زودی برمی گردم، انشاء الله.