آیا فراصوت می تواند افسردگی را درمان کند؟ - وبلاگ طراحی من

به گزارش وبلاگ طراحی من، قرار گرفتن در معرض فراصوت (امواج صوتی بالاتر از حد شنوایی انسان)، افسردگی موش های فاقد پیاز بویایی را بهبود بخشیده و سطوح کورتیکوسترون پلاسمایی آن ها را کاهش می دهد.

وبلاگ طراحی من | دانشمندان دانشگاه علوم توکیو و کمپانی فوجیمیک، نتایجِ قرار گرفتن موش های فاقد پیاز بویایی در معرض فراصوت را آنالیز نموده و دریافتند فراصوت روی این حیوانات اثر ضدافسردگی دارد به این معنا که موش های فاقد پیاز بویایی شاید بتوانند مدل حیوانی مناسبی برای شناسایی مکانیسم های زیربناییِ این روش باشند.

به گزارش وبلاگ طراحی من ، در سال های اخیر، اثرات فراصوت روی عملکرد مغز بطور جدی مطالعه شده است. برای نمونه، مطالعات متعدد نشان داده است که قرار گرفتن کامل بدن در معرض فراصوت با فرکانس بالا به طرز چشمگیری فعالیت مغز را در انسان ها افزایش می دهد از جمله فعالیت مدار های عصبی مرتبط با پاداش.

در واقع، به نظر می رسد این یافته روشی غیرتهاجمی برای تنظیم فعالیت مغز در خصوص هشیاری است. اما در خصوص اثرات و مکانیسم های اثر فراصوت روی حالات احساسی از قبیل افسردگی اطلاعات کمی در دست است. افزون بر این، بیشتر مطالعات درباره قرارگیری در معرض فراصوت روی سوژه های انسانی اجرا شده و این امر شرح مکانیسم های مولکولی را مشکل نموده است.

پروفسور آکیوشی سایتو، محقق دپارتمان داروسازی دانشگاه علوم توکیو در این باره می گوید: از آنجا که مطالعات درباره قرارگیری در معرض فراصوت اساساً روی سوژه های انسانی اجرا شده است، احتیاج بود مدل های حیوانی منسجمی را برای روشن کردن مکانیسم های زیربنایی با استفاده از روش های تهاجمی ایجاد کنیم. در مطالعه کنونی، ما از موش های فاقد پیاز بویایی برای مطالعه اثرات فراصوت روی فعالیت و رفتار عصبی استفاده کردیم.

پروفسور سایتو و همکارانش در آغاز موش های وحشی و فاقد پیاز بویایی را به مدت 24 ساعت در معرض صدا های فراصوت با فرکانس بالا (50 کیلوهرتز) قرار دادند و سپس احساسی بودنِ بیش از حد (رفتار های توام با اضطراب و پریشانی) جوندگان را با مطالعه واکنش های آن ها به مواجهه با حمله، شوکه شدن، چالش و آغاز دعوا سنجیدند.

تیم تحقیقاتی سطوح پلاسمای هورمون استرس کورتیکوسترون را در نمونه خون این موش ها کنترل کردند. افزون بر این، اضطراب در رفتار حیوانات را با استفاده از تست ماز صلیبی شکل (elevated plus maze) ارزیابی کردند. این تست رویکردی ست که به واسطه آن اضطراب رفتاری را در موش ها تحریک می نمایند به این شکل که آن ها را در یک فضای پرپیچ و خم روباز قرار می دهند و آن ها را وامی دارند به سمت فضا های بسته حرکت نمایند.

یافته های محققان نشان داد در موش های فاقد پیاز بویایی که در آغاز عکس العمل بالایی داشتند یا به عبارتی تمایل شان برای رسیدن به نواحی روباز در ناحیه پرپیچ و خم بیشتر بود، قرارگیری در معرض فراصوت عکس العمل آن ها را به طرز چشمگیری کاهش داد. اثرات مشابه این آزمایش با فراصوت مصنوعی 50 کیلوهرتز هم مشاهده شد.

پروفسور سایتو می گوید: یافته های ما حاکی از آنست که موش های فاقد پیاز بویایی شاید مدل حیوانی مفیدی برای آنالیز اثرات قرارگیری در معرض فراصوت و مکانیسم های اثر باشند. برخلاف دارودرمانی، قرارگیری در معرض فراصوت غیرتهاجمی ست و کاربرد آن آسان است. از این رو، یک وسیله درمانی مبتنی بر فراصوت ممکن است به درمان و پیشگیری اختلالات ذهنی در بیماران یاری کند در حالی که مسئله ای در زندگی روزانه بیماران ایجاد نکند.

بهتر است امیدوار باشیم این نتایج راستا توسعه درمان با استفاده از فراصوت را به عنوان روشی تازه برای یاری به بیماران مبتلا به استرس و اختلالات روانی هموار کند.

نتایج این پژوهش در مجله NeuroReport منتشر شده است.

منبع: sci.news

مترجم: زهرا ذوالقدر