بیایید با هم یک دروغ بسازیم و وایرال کنیم! - وبلاگ طراحی من

به گزارش وبلاگ طراحی من، در شبکه های اجتماعی بسیار پیش می آید که با اخبار کاذب یا فیک، توضیحات اشتباه عکس ها یا بیان فکت های نادرست روبرو بشیویم.

اغلب وقتی این اخبار و محتواها را می بینم با خودم فکر می کنم که درون مغز نخستین کسی که یک خبر یا محتوا را جعل می نماید، چه می گذرد؟

جعل کردن خبر و دروغ گویی آنلاین اهداف و انگیزه های متنوعی دارد:

-کوشش برای کسب محبوبیت و لایک و دنبال نماینده بیشتر و سود اقتصادی

-خودشیفتگی و لذت بردن شخص از اینکه در مرکز توجه قرار گرفته

-لذت بردن از اینکه توانسته به سادگی دیگران را به اصطلاح سر کار بگذارد

-منفعت سیاسی و گروهی

-بک فشار تکانه ای در مبتلایان به اختلال وسواسی - جبری

به نظرتان جعل کردن یک خبر، طوری که همه گیر گردد، کار دشواری است؟

زیاد نه!

مواد لازم:

1- یک خبر یا عکس یا ویدئو که کمی با تغییر روایت، دروغ به سادگی روی آن بنشیند.

2- شمار زیاد مردمی که نیازهای روحی و نقاط حساسشان فکری شان را می شناسیم. ما می دانیم که آنها شتاب زده هستند، دروغ اگر زیاد غلوآمیز نباشد، به راحتی باورش می نمایند. اگر عاطفه و حس خشم و نفرت یا شادی شان را سیراب کند، به راحتی به اشتراکش می گذارند.

3- بهره کمی از ذوق داستان پردازی

خب، حالا بد نیست در این پست کوشش خودم را برای ساختن یک دروغ انجام بدهم.

بانوی سوژه عکس را خیلی ها می شناسند، بعضی ها هم به خصوص از نسل جدید متاسفانه، خیر!

به هر حال فرقی نمی نماید، چهره ایشان به اندازه کافی حس کنجکاوی افراد ناآشنا را به خود جلب می نماید.

در پس زمینه عکس سه زن روسری به سر و ردای بلند که شبیه مانتو است، می بینیم.

خب، چه دروغی سر هم کنیم که منطبق بر حس نوستالژی پرستی جمعی ما هم باشد.

چطور است بنویسیم:

اینگرید برگمن در ایران، عکس مربوط به بازدید کوتاه برگمن از ایران در سال 1950 می گردد.

بد نیست. ولی کافی نیست!

کمی جو سیاسی برای افراطی ها بد نیست. پس بنویسیم:

اینگرید برگمن، دو سال مانده به انقلاب ایران، در حین بازدید از روستایی در نزدیکی ایران، هنگام افتتاح طرح عمرانی فلان!

بقیه را به تخیل سایه دروغ پردازانی بسپارید که در لایه های بعدی بر رنگ و لعاب دروغ می افزایند.

انتظار داریم که اقلیتی که شمار آنها هم کم نیست، متوجه اشتباه یا دروغ ما بشوند:

1- معماری خانه پس زمینه زیاد به خانه های روستایی ما نمی خورد.

2- پوشش زنان روستایی با پوشش زنان روستایی قبل انقلاب هماهنگی ندارد.

3-هیچ وقت نشنیده بودیم که اینگرید برگمن به ایران سفر داشته باشد. گوگل کنیم.

4- بهتر از همه عکس را جستجوی معکوس کنیم و ببینیم واقعا چه خبر است.

اما خب، تنبلی افراد کنجکاو و مطلع و اینکه دست به قلم نیستند و به اصطلاح ردیه ای بر این شرحات و کپشن دروغ نمی نویسند، کار خودش را می نماید و عکس همچنان دست به دست می گردد.

البته در کامنت ها ممکن است، بحث و جدل هایی پیشبینی نشده دربگیرد. یک دسته احتمالا شعار فلانی، روحت شاد سر می دهند! یک دسته می گویند که اصلا این برگمن فتوشاپ شده، یک دسته هم می گویند که چقدر بی سواد هستید و این مریلین مونرو است! یک دسته هم تبلیغات خودشان را در کامنت های می نویسند.

اما همین کامنت های سطح پایین باز هم بر میزان همه گیری و وایرال شدن عکس می افزایند و شبیه سیر محبوبیت نخاله های اینستاگرامی، عکس در موج هایی دست به دست می گردد.

شرح آخر: عکس را گوردون پارکس Gordon Parks از برگمن در سال 1949 در استرومبولی در ایتالیا گرفته است. بد نیست به این بهانه فیلم استرومبولی به کارگردانی روبرتو روسلینی را هم ببینید.