کشف آثار معماری سنگی متعلق به جوامع کوچ نشین در شهرکرد - وبلاگ طراحی من

به گزارش وبلاگ طراحی من، میراث آریا/ براساس آخرین اخبار بدست رسیده، کشف آثار معماری سنگی متعلق به جوامع کوچ نشین در شهرکرد صورت گرفت.

علی اصغر نوروزی، سرپرست هیئت باستان شناسی گفت: تپه باستانی خلیل آباد خاکی در روستایی به همین نام در بخش لاران شهرستان شهرکرد و در ارتفاع 2500 متری از سطح دریا قرار گرفته و حدود چهار متر از سطح زمین های اطراف بلندتر است.

سرپرست هیئت باستان شناسی با بیان اینکه فعالیت های عمرانی و کشاورزی تخریب های جبران ناپذیری به قسمت دامنه شمالی و شمال شرقی تپه وارد کرد، گفت: این محوطه اولین بار طی آنالیز سال 1387 به سرپرستی نگارنده شناسایی شد.

او توضیح داد: مقایسه عکس هوایی قدیمی با عکس هوایی امروزی این محوطه بیانگر توسعه فضای روستا و زمینهای کشاورزی به سمت تپه، همراه با کاهش ارتفاع آن در اثر فعالیت های ساختمان سازی، عملیات شخم و تسطیح بخشهایی از تپه برای اضافه کردن به زمینهای کشاورزی است.

استادیار پژوهشکده باستان شناسی اضافه کرد: با توجه به اهمیت این محوطه تاریخی در میان محوطه های کوچک کوچ نشینی هم دوره اش در منطقه و به منظور حفظ اثر، عملیات حدس برای تعیین عرصه و حریم به عنوان اولین دوره مطالعات باستان شناسی با مجوز از پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و از محل اعتبارات اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان چهارمحال و بختیاری انجام شد.

او قطعات سفال، استخوان، شیشه و اشیای دیگر فرهنگی را از مهمترین یافته های این حدس اعلام و اظهار کرد: با توجه به وسعت محدوده حدود 20 گمانه در ابعاد یک متر در یک متر در جوانب مختلف اثر حفر شد.

نوروزی در ادامه از میان یافته های فرهنگی به دست آمده در گمانه های ایجاد شده در این فصل از کاوش باستان شناسی به آثار معماری سنگی احتمالا متعلق به جوامع کوچ نشین، سفال های دوره باکون، سفال های هزاره اول پیش از میلاد و دوره اشکانی و ساسانی اشاره نمود و گفت: سفال های باکون در پایین ترین عمق گمانه شماره 10 بدست آمدند و بخش عمده بقایا به دوره ساسانی تعلق دارند.

او با بیان اینکه در نهایت تعیین شد که این محوطه با مساحت بیش از چهار هکتار در دوران پیش از تاریخی و تاریخی مسکون بوده، اظهار کرد: تعیین ضوابط عرصه و حریم اثر در مدیریت فضای محیطی فرهنگی اثر و تعیین کردن محدوده آن در طرح هادی روستای خلیل آباد به حل مسائل مردم روستا و حفظ منافع میراث فرهنگی منطقه، مهمترین دستاورد این برنامه باستان شناسی است.